Przejdź do treści

Alkoholizm jest chorobą. Definicja choroby brzmi: "Jest to proces patologiczny objawiający się zaburzeniem czynności organizmu". Alkoholizm mieści się w tej definicji idealnie. Osoba chora pije patologicznie doprowadzając się raz po raz do stanu intoksykacji czyli zatrucia organizmu-pomimo faktów, iż szkodzi jej to fizycznie, psychicznie, emocjonalnie lub rujnuje zdolności do pracy i zarobkowania oraz utrzymywania normalnych relacji rodzinnych i społecznych. Alkoholizm może rozwinąć się bardzo szybko, w ciągu kilku miesięcy lub też powoli, w wyniku długotrwałego nadmiernego picia. Alkoholika często uważa się za osobę o słabej woli ponieważ nie potrafi powstrzymać od picia we właściwym momencie. W istocie jednak, alkoholik jest człowiekiem chorym, cierpiącym z powodu kompulsji, czyli niepohamowanego przymusu picia. Wypicie kieliszka alkoholu powoduje niemożność powstrzymania się od dalszego picia.
W oficjalnych raportach oceniających co kilka lat skutki spożycia alkoholu w naszym kraju podaje się szacunkowo, że wśród blisko 20 milionów pijących Polaków od 2 do 4 milionów cierpi na alkoholizm w różnych stadiach zaawansowania choroby.
Niewielkie na razie procenty spośród tej liczby, ale największą nadzieją i optymizmem, stanowi kilka tysięcy niepijących alkoholików, którym udało się odzyskać trzeźwość i powrócić do normalnego, zdrowego życia bez alkoholu.


SĄ DWA TYPY ALKOHOLIZMU!
Typ I związany jest ze środowiskiem, ujawnia się na ogół po 25 roku życia, jego rozwój jest szybszy, jest bardziej typowy dla kobiet oraz osób neurotycznych ze skłonnościami do depresji. Charakteryzuje się występowaniem ciągów przeplatanych długimi okresami abstynencji. Częściej spotykany jest krytycyzm do uzależnienia.
Typ II związany jest z płcią męską, charakteryzuje się wcześniejszym występowaniem (przed 25 rokiem życia), wysokim stopniem przenoszenia genetycznego z ojca na syna oraz niewielkimi wpływami środowiskowymi. Znacznie częściej obserwowane sa w nim zachowanie antysocjalne. Rozwój uzależnienia trwa dłużej niż w typie I. Podejrzewa się tu istnienie dysfunkcji układu serotoninergicznego. Stwierdzono również, że te dwa typy uzależnienia różnią się także między sobą w zakresie trzech cech osobowości tj. skłonności do poszukiwania nowości, unikania stresu i uzależnienia od aprobaty otoczenia. Cechy te są znacznie wyraźniej zaznaczone w typie II. Wydaje się jednak, że przedstawiona typologia uwidacznia raczej dwa przeciwne krańce całej gamy cech, które zaznaczają się z różnym nasileniem u poszczególnych osób wśród uzależnionych od alkoholu


Istotę choroby uchwycił Antoine de Saint-Exupery w Małym Księciu:
-Co ty robisz?
-Piję.
-Dlaczego pijesz?
-Aby zapomnieć.
- O czym zapomnieć?
- Aby zapomnieć, że się wstydzę.
- Czego się wstydzisz?
- Wstydzę się, że piję.


 


Przebieg choroby alkocholowej


DZIAŁANIE ALKOHOLU?


Niektórzy z nas piją alkohol po to, aby rozweselić się i odpreżyc w sytuacjach towarzyskich lub dostosować się do otoczenia. Innym z kolei podoba sie efekt intoksykocyjny alkoholu, który działa na mózg jak częściowy lub calkowity środek znieczulający, zależnie od stężenia alkoholu we krwi, Niewielkie ilości alkoholu pomagają uwolnić się od nieśmiałości i skrępowania, czyni świat bardziej atrakcyjnym, wyciszając napięcia nerwowe, Zwiększone dawki mogą utrudniać płynne mówienie, powodować zataczanie się lub inne objawy upojenia. Niektórych ogarnia pod wpływem alkoholu smutek i melancholia Innych - senności. Jeszcze inni stają sie poirytowani i agresywni.

Zamieszczony poniżej opis zawiera omówienie objawów towarzyszących zwykle piciu alkoholu, bedących bezpośrednim efektem zależnym od stopnia stężenia alkoholu we krwi osoby pijącej o średniej wadze ciala (ok. 75 kg). Podkreślamy jednak, iż tabela ta nie jest wyrocznią, przedstawia ona bowiem jedynie pewien ogólny schemat zjawisk. W rzeczywistości objawy występujące po wypiciu rożnych ilości alkoholu mogą być u tej samej osoby zaskakująco rozmaite.

ZATRUCIE ALKOHOLEM
Poniższe zestawienie obrazuje rozwój objawów zatrucia w zależności od poziomu alkoholu we krwi.
0,30-0,5 promila
Upośledzenie koordynacji wzrokowo - ruchowej, nieznaczne zaburzenia równowagi oraz euforia i obniżenie krytycyzmu;
0,50-0,7 promila
Zaburzenia sprawności ruchowej (niezauważalne osłabienie refleksu), nadmierna pobudliwość i gadatliwość, a także obniżenie samokontroli oraz błędna ocena własnych możliwości, które prowadza do fałszywej oceny sytuacji;
0,7-2,0 promile
Zaburzenia równowagi, sprawności i koordynacji ruchowej, obniżenie progu bólu, pogłębiający się w miarę narastania intoksykacji alkoholowej spadek sprawności intelektualnej (błędy w logicznym rozumowaniu, wadliwe wyciąganie wniosków itp.), opóźnienie czasu reakcji, wyraźna drażliwość, obniżona tolerancja na innych, zachowania agresywne, pobudzenie seksualne, wzrost ciśnienia krwi oraz przyspieszenie akcji serca;
2,0-3,0 promile
Zaburzenia mowy (bełkotliwa), wyraźne spowolnienie i zaburzenia równowagi (chód na szerokiej podstawie, chwianie i przewracanie się), wzmożona senność, znacznie obniżona zdolność do kontroli własnych zachowań ( w większości przypadków trudno jest mówić o jakimkolwiek samodzielnym działaniu i wykonywaniu skoordynowanych ruchów);
3,0-4,0 promile
Spadek ciśnienia krwi, obniżenie ciepłoty ciała, zanik odruchów fizjologicznych oraz głębokie zaburzenia świadomości prowadzące do śpiączki;
Powyżej 4,0 promili
Głęboka śpiączka, zaburzenia czynności ośrodka naczynioruchowego i oddechowego, możliwość porażenia tych ośrodków przez alkohol. STAN ZAGROŻENIA ŻYCIA


ROZPOZNAWANIE ALKOHOLIKA?


Objawy Występują one w trzech kolejnych stadiach choroby, zachowując na ogół tendencję do nasilania się i pogłębiania. Oto najbardziej typowe objawy z uwzględnieniem trzech głównych etapów choroby alkoholowej:


Wczesna faza

> Picie w dużych ilościach
> ,,Przerwy w życiorysie" nie pamiętanie zdarzeń towarzyszących pijaństwu
> Utrata kontroli nad ilością, wypijanego alkoholu
> Podejmowanie prób abstynencji


Zaawansowana faza

> Uzasadnianie picia
> Samotne picie. Zachowania sprzeczne z normami społecznymi
> Dotkliwe kace picie od rana
> Utrata zdrowia utrata pracy


Późna faza

> Ciągi pijackie


Jeżeli chcesz się dowiedzieć więcej wiadomości na temat którejś fazy.
Napisz mój adres jest na stronie głównej.


ALKOHOL A MŁODZIEŻ?


Alkohol zabija więcej dzieci niż wszystkie inne narkotyki razem wzięte. Grupy rówieśnicze pomagają nastolatkowi w trudnym przejściu do odpowiedzialnego świata dorosłych. Jednak one same mogą stanowić poważne źródło konfliktów i stresów. Próbując znaleźć własną tożsamość poza rodziną, nastolatek ryzykuje odrzucenie przez grupę. Starając uwolnić się od więzów rodzinnych, naraża się na usidlenie przez inny rodzaj norm kontrolujących zachowania. Nastolatek musi walczyć z naturalną tyranią grupy - "Potrzebujesz nas" - a także siłą pochodzącą z wyśmiania lub odrzucenia, gdy nie przestrzega norm grupy. A pierwsza z nich brzmi: "Nie wolno się różnić od innych." Zdrowe grupy pozwalają nastolatkowi wyraźnie rozwinąć poczucie społecznej tożsamości poza granicami rodziny. Członkowie zdrowych grup uczą się funkcjonować zgodnie z regułami i normami społecznymi. Niestety grupy niezdrowe przedłużają pozostałe z dzieciństwa zależności emocjonalne, które zaczynają się manifestować w kategorycznej odmowie przystosowania się i w nadużywaniu alkoholu. Niezdrowe grupy rówieśnicze zachęcają do zachowań dewiacyjnych i anormalnych.


Nastolatki używają alkoholu z najrozmaitszych powodów:
ponieważ chcą zobaczyć jak to jest,
ponieważ wygląda to na świetną zabawę,
ponieważ zaimponowały im reklamy lub idole, z którymi się identyfikują,
ponieważ alkohol jest łatwo dostępny,
ponieważ wszyscy to robią, a rodzice często milcząco na to pozwalają,


Wreszcie alkohol praktycznie gwarantuje natychmiastowe osiągnięcie wspaniałego samopoczucia przy minimalnym wysiłku. Niektóre nastolatki używają alkoholu by łatwiej znosić życiowe cierpienia. Pijące alkohol nastolatki łatwiej popadają w alkoholizm niż dorośli. Uzależnienie następuje tym łatwiej, im młodszy jest pijący. Dorosły osiąga późne stadia uzależnienia w okresie pięciu do dziesięciu lat; nastolatek może osiągnąć ten sam stan w czasie od sześciu miesięcy do trzech lat. Kuracja nastolatka jest z wielu powodów o znacznie trudniejsza niż leczenie dorosłego; wśród wielu innych problemów nie najmniejszym jest to, że nastolatek nie ma doświadczeń dojrzałego życia, które stanowiłyby dla niego oparcie w procesie wychodzenia z nałogu.


Zauważone oznaki pozwalające podejrzewać używanie alkoholu:
zapach alkoholu w oddechu,
okresy utraty pamięci, wykonywanie czynności, których potem się nie pamięta, niewyraźna wymowa,
niepewny krok, zataczanie się,
trudności ze skupieniem wzroku,
mówienie rozwlekłe, powtarzanie się,
wymiociny, które czuć alkoholem.


Wychowanie prewencyjne lub profilaktyka pierwszorzędowa w rodzinie. Wychowanie zapobiegawcze nie gwarantuje nieużywania przez młodzież alkoholu, ale zmniejsza ryzyko. Wszyscy wiemy, że dzieci są zwykle podobne do swoich rodziców, bycia dorosłymi uczą się właśnie od nich, od rodziców którzy powinni pamiętać, że nie ma nic gorszego niż mówienie: "Nie patrz, co robię; słuchaj, co mówię." Jeśli chcesz by twoje dziecko nie piło lub piło umiarkowanie i nieczęsto, to sam musisz tak właśnie postępować. Najgorszy przypadkiem jest hipokryzja, gdy rodzice zmieniają zasady zależnie od okoliczności. Im wyraźniejsze jest dla młodego człowieka zakłamanie rodziców, tym mniejszy wpływ - przynajmniej w sensie pozytywnym - będą oni mieli na jego życie. Rodzice okazujcie miłość swoim dzieciom. By dziecko wiedziało, że je kochacie, musicie być fizycznie obecni. Dzieci potrzebują miłości okazywanej konsekwentnie - nie od czasu do czasu i nie w nagrodę - bo tylko wtedy mogą na niej polegać. Dzieci nie potrzebują rodziców jako przyjaciół. Potrzebują ich jako rodziców - przyjaznych, ale nie w sensie koleżeństwa. Potrzebują waszej miłości, troski i autorytetu oraz waszej gotowości do podjęcia niezbędnych kroków, by pomagać im dla ich dobra.


PROFILAKTYKA


Program "Dwunastu kroków anonimowych alkoholików".


1. Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu, że przestaliśmy kierować własnym życiem.
2. Uznaliśmy, że Siła Większa od nas samych może przywrócić nam zdrowie.
3. Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, jakkolwiek Go pojmujemy.
4. Zrobiliśmy gruntowny i odważny rachunek sumienia.
5. Wyznaliśmy Bogu i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów.
6. Staliśmy się całkowicie gotowi, aby Bóg uwolnić nas od wszystkich wad charakteru.
7. Zwróciliśmy się do Niego w pokorze, aby usunął nasze braki.
8. Zrobiliśmy listę, które skrzywdziliśmy i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim.
9. Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe za wyjątkiem przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych.
10. Prowadziliśmy nadal rachunek sumienia z miejsca przyznając się do popełnionych błędów.
11. Dążyliśmy poprzez modlitwę i medytację, do coraz doskonalszej więzi z Bogiem, jakkolwiek Go pojmujemy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas oraz o siłę do jej spełnienia.
12. Przebudzeni duchowo w rezultacie tych Kroków, staraliśmy się nieść posłanie innym alkoholikom i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach.

Kategoria