Przejdź do treści

Współczesne dzieci żyją w świecie zupełnie innym niż poprzednie pokolenia, w świecie mas i multimediów, tworzących wielką globalną wioskę. Dzieci mają coraz szerszy dostęp do wieloczynnościowych aparatów telewizji krajowej, satelitarnej, kablowej, kaset video, komputerów, itp. Szybko rozwijająca się w naszym kraju telewizja krajowa i satelitarna sprawiła, że Polska jest jednym z większych w świecie rynków telewizji satelitarnej. Tak więc codzienna przestrzeń dziecka poszerza się gwałtownie o nowe media, którym młodzi widzowie poświęcają coraz więcej swojego czasu.

Wobec ogromu czasu, jaki dzieci poświęcają na oglądanie telewizji, pytanie o jej oddziaływanie nabiera szczególnego znaczenia, i należałoby raczej pytać nie o to „czy?” telewizja oddziaływuje, ale „jak?”. Jak wpływa oglądanie telewizji na zdrowie fizyczne, zasób wiadomości, sprawność myślenia, życie emocjonalne, postawy społeczne? Według mnie pytania te mogą okazać się bardzo ważne, zwłaszcza jeśli chodzi o oddziaływanie telewizji na dzieci.

 

Agresja w telewizji.

REKLAMA według definicji słownikowej pochodzi od łacińskiego słowa reclamo (krzyczę). Czytając dalej w „Słowniku wyrazów obcych” J. Tokarskiego dowiadujemy się, że wyraz ten oznacza „ ...rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach wartości, miejscach i możliwościach nabycia (...) zwykle za pomocą plakatów, ogłoszeń w prasie, radiu, telewizji, stanowiące zachętę do nabywania towarów lub korzystania z określonych usług.”

Zjawisko podglądania nie jest rzeczą ani nową ani znamienną dla czasów cywilizacji końca XX wieku. Podglądanie czyli „przyjrzenie się komuś lub czemuś ukradkiem, niepostrzeżenie, w chwili gdy ktoś nie chce być widzianym”[1] znane jest od niepamiętnych czasów, jedynie formy podglądactwa się zmieniły. Od podglądania przez dziurkę od klucza do wścibskiej kamery, pokusa podglądania pchała ludzkość do obnażania bliźnich, do zaglądania w strefy życia intymnego, do wkraczania w miejsca zabronione.

Subskrybuj telewizja